بررسی میدانی مصارف آب حجمی و وابسته به فشار در شبکه‌های توزیع آب شهری (مطالعه موردی: شهر اشنویه)

روش‌های تحلیل هیدرولیکی شبکه‌های توزیع آب به دو نوع تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر تقاضا (DDSM) و تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار (PDSM) تقسیم می‌شوند. در تحلیل DDSM فرض بر این است که دبی موجود در گره‌های مصرف، مستقل از فشار گرهی و همواره با دبی درخواستی در آنها برابر است. اما در تحلیل PDSM که نتایج بسیار واقعی‌تری نسبت به روش قبلی دارد، فرض استقلال بین دبی موجود و فشار در گره رد شده است. در جدیدترین روابط فشار- دبی استفاده شده در تحلیل PDSM، دبی گرهی به دو قسمت دبی حجمی و دبی وابسته به فشار تقسیم‌بندی شده است. در این روابط سهم دقیق دبی‌های حجمی و وابسته به فشار مشخص نیست و سهمی 50 درصدی برای هر کدام از آن‌ها در نظر گرفته شده است. در این پژوهش با انجام اندازه‌گیری‌های میدانی، میزان مصارف آب شرب حجمی و وابسته به فشار، تعیین و رابطه فشار- دبی اصلاح شد. سپس تأثیر اصلاح رابطه فشار- دبی در خروجی مدل‌ تحلیل هیدرولیکی PDSM بررسی شد. نتایج به‎دست آمده نشان داد که مقدار سهم در نظر گرفته شده برای مصارف آب حجمی و وابسته به فشار در روابط فشار- دبی پیشین با واقعیت مطابقت ندارد. استفاده از رابطه فشار- دبی اصلاح شده منجر به افزایش کل دبی خروجی از مخزن در مدل هیدرولیکی می‌شود. در شهرهایی نظیر اشنویه، مصارف حجمی حدوداً 13 درصد و مصارف وابسته به فشار حدوداً 87 درصد مصرف کل آب شرب را تشکیل می‌دهند.